- rüsvayçı
- sif. Rüsvay edən, abırdan salan, adbatıran, utanılacaq, biabırçı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bədnam — sif. <fars.> Pislikdə adı çıxmış, adı ləkəli, pis ad qazanmış; rüsvayçı, biabırçı. Çaqqal var ki, gödən çıxardar, qurdun adı bədnamdır. (Ata. sözü). Bədnam etmək (eləmək) – rüsvay etmək, biabır etmək. Çün Nəsiminin muradı sənsən, ey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərəfsiz — sif. Şərəfi, heysiyyəti olmayan; namussuz, vicdansız, alçaq, rəzil. Kim keçər bu yerin daşından, deyin?! Vətəndən ayrılar hanki şərəfsiz? S. V.. Heyhat! Bir gün, nə deyim, eloğlum, düşdün dara; Diri təslim olmadın şərəfsiz cəlladlara. S. Rüst..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti